Biliyorum yazdığımdan hiç bir şey anlamadın sevgili blog ve okuyucusu olmayan sevgili internet sayfası.Çok normal hiç yadırgamıyorum.Ben uzun zamandır ne yazdım ne de sen okudun.Ama söz veriyorum bundan sonra daha fazla yazacağım.Çünkü artık yazacağım bir defterim yok.İmha edilmiş bir halde kim bilir nerede.
Tamam başlıyorum,öncelikle son yazmamın üzerinden 2-2.5 sene geçtiği için kısa bir özet geçeceğim.liseden mezun oldum ve YGS'den sonra büyük bir cesaret örneği gösterip -evet ben öyle yorumluyorum- dil alanına geçiş yaptım.En başından beri istediğim alan buydu.İlk sene gitmemeyi tercih edip kaldım.Karadeniz Teknik,Kocaeli falan filan bir şekilde geliyordu ama ben tercihimi son anda silip gitmemek yönündeki kararımı devam ettirdim.Ki ilerleyen zamanlarda da verdiğim bu kararla gurur duydum.Bir insan yapabiliyorsa en iyisini yapmalıdır,öyle değil mi? Biraz self-confident lazım :) Bu sene kalmam bana sağlam bir dost kazandırdı.Bu en iyi sonucu.Çok yakın arkadaşlıklar edindim ama hele bir tanesi var ki adam gibi adam,kardeş gibi kardeş. Anlatınca bile göğsüm kabarıyor,mesaj atmak,vassaptan rahatsız etmek istiyorum :) Tam bir kaçık.
Aşk meşk olaylarına gelirsek geçen senelerden çok farklı olarak,apayrı bir konumdayım.Bir yandan çok huzurluyum,diğer yanım ise tam tersi;içi içini yiyor.Aslında bu bloga yazarken,yani en son yazarken aklımda başka birisi vardı.Yada şöyle söyleyeyim,burayı yazmayı bıraktığımda hayatıma 'O' girmişti.O varken de yazmaya ihtiyacım kalmıyordu açıkçası.Buraya yazan kız son derece sorunlu ve içine kapanık bir kızdı.Ama şimdi yazan kız ne istediğini bilen ve bir hedefi olan bir kız.Eskiden neyi tutacağına karar veremeyen biriydi.Şimdi ise tuttuğunu koparacak diye umuyorum.Evet,kendimi Skins'de ki Effy Stonem gibi hissediyorum.Onun don't be pussy demesi gibi.Tamam alakasız oldu.Ama blogda küfür yok diye bir anlaşma imzalamadığıma yemin edebilirim.Ne yani? Neyse tamam tamam konudan çok çıktım.Ama uzun zamandır yazmıyorum paslanmışım kusura bakma.Eskiden olsa ellerim klavyede uçardı ama şimdi biraz daha düşünceli yazıyorum.
Hah ne diyordum:evet hayatıma o girmişti.Dış kapının dış mandalı değil,'O' dediğime bakma.Pek isim vermek istemediğimden. Neyse işte.Ben son derece kendine güvensiz son derece 'aptal'dım.Sonra hayatıma girdi ve bum! Bilirsin. (yazmadan önce bakışlarım uzun bir süre klavyede takılıyor.Ne yazacağıma karar veremiyorum.Ama yazmak istediğimden de eminim.) Nasıl anlatabilirim bilmiyorum. O hayatıma girmeden önce hayatım gökyüzü gibiydi.Yıldızlar vardı:nedenler. Devam etmemi sağlayan bazı irili ufaklı nedenler. Ama sonra o hayatıma bir meteor gibi girdi.Parlaklık vardı,güzellik vardı. Gözlerim kamaşmıştı.Bir süre sonra çıkması gerekti.Öyle gerekti çünkü birini çok seviyorsanız onu serbest bırakmanız gerekir. Her zaman değil.Ama bazı şartlar öyle gerektiriyor. Neyse işte,çıkmadan önce gözlerimi öyle bir almıştı ki,gözlerim şimdi hiç bir şey göremiyor. Nedenleri göremiyorum.Yıldızlar yok. Ne zaman yazsam içim bir tuhaf oluyor.Evet arkadaşlar,Murat Boz'un Özledim şarkısı burdan hepimize gelsin.Evet şu an onu dinliyorum. ''Ben özledim galiba seniii,bu yüzden bu kadar sitemleriiim.Sen üzülmeee acıdan bu sözleriiiiim.Karşımda görseeeem dolaaar gözleerim.'' http://www.youtube.com/watch?v=_exKXBB1hG0
Evet elektronik sayfa,hala çok seviyorum.
Amaaan ne yazdım yaa. Sık sık yazacağım bundan sonra.Bırakmayacağım söz.Hoşuma da gitti hem.Şu an gözümde gözlüklerim,siyah eşofman altım,okulumun eski İCAL spor üstü ve gri hırkamla tam bir rüküş şov içerisindeyim.Saçlarımı topladım tepeden inceden inceden yazıyorum.Hi-hi-hi!!
Çözülecek bir sürü test,ezberlenecek kelimeler,girilecek bir sınav,kazanılacak bir 9 Eylül var.Çok çok öptüm.
